Beste lezer,
Op deze webesite, misschien op een wat ongebruikelijke plek, vindt u dagelijks wat feitelijke informatie rondom de situatie van mijn vader. Ik gun mezelf geen tijd om een andere weblog aan te leggen. Leest u per datum van onder naar beneden.
Wij doen dit, om alle belangstellenden op de hoogte te brengen. De vele liefdevolle telefoontjes, appjes, smsjes en messenger berichten zijn niet meer bij te houden voor zowel mij als zoon, als voor mijn moeder.
Als u deze berichtgeving leest, komt het misschien wat zakelijk over. Maar u mag weten, dat ons gevoel hierachter veel intensiever is.
Een warme groet,
Johan van Buuren
---------------
27 mei 2017
Beste lezer,
Gisteren tijdens de condoleance, maar ook vandaag tijdens de rouwplechtigheid en de rouwdienst, ben ik meerdere keren aangesproken en bedankt over deze tijdelijke blog. Het is fijn om te horen, dat velen van u deze blog uit belangstelling en medeleven hebben gevolgd.
Aan het einde van de begrafenis, heb ik als zoon van onze vader namens de familie een dankwoord uitgesproken naar heel veel mensen. Bij deze wil ik dat nogmaals doen, waarbij ik de nadruk wil leggen op de hulpverleners tijdens de reanimatie. Er was van hen volgens mij niemand aanwezig tijdens de begrafenis, maar ik heb het volgende gezegd:
"Als er iemand van u is, die denkt te hebben gefaald, dan heeft u het fout!" Wij mensen gaan niet over leven en dood. Dat doet de Heere, en u, hulpverlener, ben een middel in Zijn hand. U heeft alles gedaan wat u kon, en daar danken wij u heel hartelijk voor!"
Ik wens u allen een goede zondag toe.
---------------
21 mei 2017, 01:15 uur
Lieve/beste volgers van deze tijdelijke blog,
Verdrietig moet ik jullie meedelen, dat mijn vader afgelopen middag, 20 mei, is overleden. Heel veel mensen hebben hem vanaf vorige week vrijdag geholpen. Mensen hebben hem gereanimeerd, verzorgd, vervoerd naar het ziekenhuis, hem onderzocht, hem verlichting geboden. Het mocht helaas niet baten. In alle rust hebben wij afscheid van hem moeten nemen. Daar hebben we de tijd voor gekregen.
In de afgelopen dagen heb ik vele van de hulpverleners geproken of ik heb (digitaal) contact gehad. Ik wil iedereen via deze weg heel hartelijk bedanken voor wat gedaan is.
Ik sluit hiermee deze tijdelijke blog af. De komende dagen zullen voor ons in het teken staan van het organiseren van een waardig afscheid.
Ik wens u alle goeds en nogmaals dank voor uw medeleven! Het was een bijzonder warm gevoel.
---------------
20 mei 2017, 11:00 uur
Gisteren middag hebben wij een gesprek gehad met de arts. Het uitzicht is onveranderd, waardoor een verdere behandeling ook geen resultaat meer zal hebben. We leven nu in de wetenschap dat mijn vader uiteindelijke deze hartstilstand en alle zaken daaromheen niet zal overleven, en wachten in alle rust en met bijzonder vriendelijke artsen en verpleegkundigen om ons heen, op wat komen gaat.
---------------
19 mei 2017
Ook na een week, die voorbij is gekropen, is er vanmorgen geen positieve wending te melden; ook geen negatieve. Vanmiddag hoop ik weer bij mijn vader te gaan kijken. We bezien de toekomst steeds meer van dag naar dag, of beter van dag naar nacht naar dag.
---------------
18 mei 2017
Na vannacht heb ik u geen ander nieuws te melden. Ondanks alle drukte in onze hoofden hebben we toch kunnen slapen. Vanavond hoop ik u weer te berichten.
Aan het einde van de ochtend zijn wij gebeld met de mededeling, dat mijn vader gaat verhuizen naar een ander ziekenhuis. Uiteindelijk is dat het IJsselland ziekenhuis geworden. We hebben eigenlijk geen tijd gehad om het personeel van het Erasmus MC te bedanken, want heel spoedig konden we mijn vader bezoeken in het IJsselland.
Ook na de verhuizing is de situatie uiteindelijk ongewijzigd. Er lijkt geen verbetering te komen in de mate van contaact of het verwerken van diverse prikkels. We hebben hem vanavond aan het einde van de bezoektijd weer zonder contact achtergelaten, om morgen weer naar hem toe te gaan.
---------------
17 mei 2017
Ook deze morgen zijn we wakker geworden door de wekker, en niet door een telefoon. Daaruit weten we dat ook mijn vader naar alle waarschijnlijkheid een rustige nacht heeft gehad. We gaan er natuurlijk vandaag weer naar toe, en ik hoop aan het einde van de dag weer een bericht achter te laten.
Vanmiddag troffen wij mijn vader in een geheel vergelijkbare situatie. Enige vorm van contact, hoe graag we ook zien, dat dit tot stand komt, is niet te constateren. De enige beweging is te zien aan het knipperen van de oogleden en af en toe een spiertrekking. Helaas is er verder niet veel te melden. We zullen dus absoluut geduld moeten hebben.
---------------
16 mei 2017
Vanmorgen is er geen ontwikkeling te melden. De nacht is rustig gebleven voor wat we weten.
Vanmiddag hebben we een gesprek gehad met de arts, waarbij de uitslag van het onderzoek naar de hersenen centraal stond. De uitslag was zodanig, dat er geen aanleiding is dat de behandeling gestaakt moet worden. Er komt uit het onderzoek, dat er nog signalen bij de hersenen aankomen. Door de scores die ook vandaag zijn uitgevoerd, lijkt enig positief verschil te constateren. Echter dit blijft een bijzonder kleine strohalm, waar we ons wel aan vasthouden.
Met deze informatie zullen we het de komende dagen moeten doen. We zullen in spanning afwachten en de momenten benutten om maar veel bij hem te zijn.
---------------
15 mei 2017
Vandaag is het de bedoeling, dat er een uitgebreid hersenonderzoek zal worden uitgevoerd. Na dit onderzoek zullen we een gesprek hebben met de arts(en). Echter vanmiddag blijkt, dat er eerst een EEG moet worden gemaakt om eventuele epileptie uit te sluiten. Dat is vanmiddag wel gebeurd. Deze EEG wordt zo spoedig mogelijk bekeken door de neuroloog, om vervolgens te bepalen of het genoemde uitgebreide hersenonderzoek dient te worden uitgevoerd. We zullen af moeten wachten op nadere berichten hierover.
Ondertussen is de situatie hetzelfde. Mijn vader geeft geen signaal terug op diverse prikkels. Hoewel we natuurlijk elke keer hopen dat er een beweging, een blik, een teken van herkenning of van wakker worden, wijst hier niets op.
---------------
14 mei 2017
Op vrijdag 12 mei is mijn vader tijdens het boodschappen doen, getroffen door hartfalen. Dit na een periode van enkele weken tobben met slaapproblemen en benauwdheidsklachten.
Sinds vrijdag ligt hij in het Erasmus Medisch Centrum op de ICCU. Vanaf het eerste moment heeft hij een slaapmedicatie gekregen om zo een periode van de eerste 24 uur te overbruggen. Hiermee wordt beoogd eventuele hersenschade tot een minimum beperkt te krijgen.
Op zaterdag 13 mei is, na 24 uur, de slaapmedicatie teruggeschroefd en is beoordeeld wat er met hem gebeurt. Nadat hij zijn ogen open deed bleek dat we geen contact met hem konden krijgen. Wel vertoonde hij trekkingen, die helaas niet afnamen. Na uitgebreide beoordeling door een neuroloog heeft hij weer slaapmedicatie gekregen,
Ditzelfde is ook op zondag 14 mei opnieuw geprobeerd, echter met een vergelijkbare uitkomst. Wij zijn hier op deze zondag als familie niet bij geweest, maar kregen dit terug van het behandelend personeel. Natuurlijk hebben we na dit onderzoek de hele middag en een deel van de avond naast hem gezeten. In stilte, wachtend op een teken van leven of herkenning.
Op maandag 15 mei zal mijn vader een uitgebreid onderzoek naar de hersenen ondergaan. Hiermee wordt beoordeeld hoeveel schade er is ontstaan en wat de mogelijke verwachting is voor de komende tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten